ورزش های ناب انسانی و اسلامی در جامعه ایرانی
تاریخ انتشار: ۳ اردیبهشت ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۷۱۸۲۹
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین استان سمنان ، عباس کشاورزیان کارشناس ارشد جامعه شناسی یادداشتی را برای این خبرگزاری ارسال کرد که متن آن به شرح زیر می باشد:
جامعه پذیری به بیان ساده فرآیندی است که در آن ارزش ها و هنجاری های یک جامعه از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود.
در هر جامعه ای که این فرآیند به هر دلیلی به طور کامل عملی نشود و یا به کندی و با اختلال صورت گیرد، شاهد شکاف ارزشی و فکری در آن جامعه خواهیم بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
عوامل متعددی می توانند در فرآیند جامعه پذیری اختلال ایجاد کنند که یکی از آنها کاستی در عملکرد ساختارها و نهادهای مستقر است.
ایران کنونی از جمله جوامعی است که در حال گذار از سنت به مدرنیته است و این فرآیند چند وجهی و تاریخی آثار عمیق و گسترده ای بر اجتماع می گذارد که یکی از آنها ایجاد اختلال در انتقال الگوهای فکری، ارزشی و رفتاری است.
بر همین اساس امروز شاهد تفکر احساسات و رفتار متفاوت و حتی متضاد بین نسل ها و دهه های سنی هستیم که به شدت در حوزه های مختلف از جمله آسیب های خانواده روابط مختل عاطفی و اجتماعی و بسیار پرواضح در مسئله حجاب نمایان است.
در چنین جامعه ای نهادهای مستقر وظیفه خطیر مبتنی بر حراست از ارزش ها و هنجارها و انتقال متناسب آن به نسل های آتی را عهده دارند.
لذا "جامعه پذیری" یا همان انتقال ارزش ها و هنجارها به نسل های بعدی رسالت مهمی است که بر عهده ساختارها و نهادهای اجتماع به خصوص دستگاه هایی است که با جوانان نوجوانان و کودکان در ارتباطاند و وظیفه دارند با توجه به جامعه مخاطب و ویژگی های آن با استفاده از ابزارهای مختلف از جمله هنر، رسانه، ورزش و.... به این مهم بپردازند.
از جمله این نهادها وزارت ورزش و جوانان و نهادهای مرتبط با آن "سازمان تربیت بدنی" است. دستگاهی که غالب جامعه مخاطب آن را جوانان و نوجوانان تشکیل می دهند و از میدان هایی است که می تواند در زمینه درونی سازی ارزش ها و هنجارها بسیار موثر باشد.
هر چند در ورزش حرفه ای با همه چالش ها قهرمانان ما، مرزبان ارزش های بانوی مسلمان ایرانی بوده اند. ولی در همین عرصه نیز نتوانسته ایم الگوهای درخشانی را برای دختران کودک و نوجوان جامعه ارائه کنیم.
در ورزش همگانی نیز امروز شاهد شکل گیری گروه های کوه نوردی، دوچرخه سواری و ...هستیم که بستر بسیار مناسبی برای فعالیت های اصیل فرهنگی و تربیتی است، ولی آنچه در این گروه های غالب است، ترویج روابط عاطفی خارج از چارچوب و مخاطره آمیز برای اعضاست.
ورزش و جوانان تلفیق ارزشمندی است که می توان برپایه آن ارزش های ناب انسانی و اسلامی را درجامعه ایرانی نهادینه ساخت و آینده این مرز و بوم را از امنیت ،انسانیت، زیبایی و رشد لبریز ساخت.
اکثر تحقیقات صورت گرفته در جامعه نشان می دهد که بیشتر افراد شرکت کننده در ورزش نه تنها حجاب را مانع از ورزش کردن نمی دانند، بلکه آن را فرصتی برای شکوفایی خود می دانند.
فلذا در توسعه و ترویج فرهنگ عفاف و حجاب نباید تنها زنان مخاطب قرار گیرند و نقش و مسئولیت مردان فراموش شود بلکه باید عفاف و حجاب به عنوان امری که به هر دو جنس زن و مرد مربوط می شود، تلقی شود و فضای فرهنگی و ورزشی جامعه می بایست به نحوی ساخته شود که افراد به صورت طبیعی در آن فضا به رعایت حجاب و عفاف رغبت نمایند و بدان عادت کنند.
نگارنده: عباس کشاورزیان کارشناس ارشد جامعه شناسی
46
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1897697منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: استان سمنان وزارت ورزش و جوانان خبر ورزشی ارزش ها جامعه ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۷۱۸۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
منیژه ، زنی که آفتاب تن برهنه اش را ندیده است / از محو شبانه نقاشی شاهنامه تا توسل به فردوسی برای حجاب!
عصر ایران - حجه الاسلام سیداحمد علم الهدی که گویا دغدغه ای مهم تر از حجاب ندارد، در خطبه های این هفته نیز بدان پرداخته و این بار گفته است: اصلاً حجاب متعلق به فرهنگ ایران است. حتی آن زمان که هنوز اسلام وارد ایران نشده بود، حجاب فرهنگ ایرانیان بود؛ به‌خصوص در تاریخ ایران باستان و انعکاس این فرهنگ را می توان در شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی دید؛ آن زمان که از قول منیژه به عنوان نماد یک زن فرهیخته و ایرانی نقل می‌کند:
منیژه منم، دخت افراسیاب
برهنه ندیده تنم آفتاب.
سپاس از آقای علم الهدی که در خطبه های نماز جمعه، اشاره ای هم به تاریخ و فرهنگ و ادب ایران زمین کرده است! اما از آقای علم الهدی می پرسیم ماجرای بهار 1390 میدان فردوسی مشهد یادتان است؟
خودتان را معذب نکنید، به خاطرتان می آوریم: آن سال، به مناسبت هزاره سرایش شاهنامه فردوسی - که شما نیز او را به درستی "حکیم" خواندید - مجموعه از نقاشی های دیواری با موضوع شاهنامه به مساحت 2200 متر در میدان فردوسی مشهد رسم شد. خلق این اثر هنری حدود یک سال به طول انجامید ولی یک ماه بعد از رونمایی از آن، اداره حفاظت از املاک آستان قدس رضوی، شبانه تعدادی کارگر به محل فرستاد و کل اثر را تا صبح با رنگ سفید محو کردند و از بین بردند!
آقای علم الهدی!
این شاهنامه ای که امروز شما بدان استناد می کنید تا ثابت کنید که حجاب یکی از مظاهر فرهنگی ایرانیان است، همان شاهنامه ای است که روی نقاشی هایش در شهری که شما امام جمعه اش بوده اید، شبانه رنگ پاشیدند و شما هیچ نگفتید!
اگر آن روز، مانع از کار غیر فرهنگی محو نقاشی های شاهنامه می شدید و لااقل به دوستان تان می گفتید که شاهنامه را حکیمی به نام فردوسی سروده و حتی در آن به حجاب نیز اشاره کرده است، امروز استنادتان به این اثر ملی برای ترویج حجاب، دلنشین تر بود.
جوانان هنرمند کشور، یک سال در گرما و سرما ، عاشقانه کار کردند تا این اثر هنری را خلق کنند
ولی یک روز صبح، دیدند که عده ای شبانه روی هنرشان رنگ سفید پاشیده اند؛ به همین راحتی، به همین تلخی!
شما درست می گویید آقای علم الهدی! زنان ایرانی در طول تاریخ و حتی هزاران سال قبل از اسلام، به شهادت آثار و روایت مورخین، بانوانی نجیب بوده اند با تن پوش هایی از پاکدامنی. اما چرا شما و همفکران تان همواره نسبت به تاریخ و تمدن ایران بی مهری می کنید و حتی گرامیداشت کوروش را برنمی تابید ولی نیاز که پیدا می کنید دست به دامن ایران باستان می شوید؟! چگونه حتی در شهری که شما امام جمعه اش هستید، دور میدان فردوسی، نقاشی های شاهنامه هم تحمل نمی شود ولی صحبت از حجاب که می شود یادتان می افتد در همان شاهنامه ای که روی نقاشی هایش رنگ پاشیده و محوش کرده اند، زنی به نام منیژه وجود دارد که آفتاب تنش را برهنه ندیده است؟!
میدان فردوسی مشهد بعد از نقاشی و بعد از محو کردن آن
بگذارید یک چیز را خیلی رک و صریح به شما بگوییم آقای علم الهدی: کسانی که کمر همت بستند به نابودی و نادیده انگاری تاریخ و تمدن و فرهنگ ایرانی و حتی همین الان هم پدیده های ایرانی مانند نوروز خار چشم شان است، اگر بیشتر از دشمنان دین، به ایمان مردم خیانت نکرده باشند، کمتر نکرده اند. تریبون دارهایی که سال ها فرهنگ ایرانی را در برابر دین قرار دادند و دو راهی جعلی ایرانیت و اسلامیت را پیش روی مردم و خاصه جوان ها گذاشتند، عامل بسیاری از دین گریزی هایی هستند که نتیجه اش را در خیابان ها می بینند و بعد، از پلیس ها می خواهند که محصول کارشان را دستگیر کنند!
راستی بد نیست یک نکته را هم با امام جمعه محترم مشهد در میان بگذاریم: اگر منیژه و منیژها در طول تاریخ هزاران ساله ایران، پوشش هایی برازنده زنان عفیف داشتند و به قول شما با حجاب بودند، به خاطر حضور ماموران حکومتی بر سر کوی و برزن ها برای تحمیل نوع خاصی از پوشش نبود؛ به خاطر "باورهای فرهنگی" شان بود که بعد از اسلام نیز "ایمان دینی" بدان افزوده شد.
بروید ببینید چه کسانی با تبر به جان فرهنگ اصیل ایرانی افتادند تا آن باورهای فرهنگی - که امروز بدان ها نیازمندشده اید - به محاق برود؟ و باز بررسی کنید چه کسانی، دین را هزینه منافع خود کردند و به جان "ایمان دینی" مردم افتادند؛ احتمالاً شما نیز به این نتیجه خواهید رسید که ضاربان فرهنگ ایرانی و تخریب کنندگان دین مردم، نه دو دسته که دست بر قضا یک گروه اند!
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان